تاثیر عصاره اتانولی زعفرانl.) crocus sativus) بر بهبود پارامترهای حافظه فضایی در مدل تجربی پارکینسون در رت های نر

زمینه و هدف:  نقش محوری استرس اکسیداتیو در پاتوفیزیولوژی بیماری پارکینسون مشخص گردیده است. از طرفی اختلال در حافظه و یادگیری در بیماری پارکینسون نمود مشخصی دارد. از آنجایی که زعفران دارای اثرات آنتی اکسیدانی قوی می باشد، هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات تقویتی عصاره زعفران بر حافظه فضایی در رت های پارکینسونی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 35 سر رت نر با وزن تقریبی 50±250 گرم به صورت تصادفی در 5 گروه شامل: کنترل، شاهد (دریافت کننده سالین+ اسکوربات)، پارکینسونی (تزریق 6-هیدروکسی دوپامین) و 2 گروه پارکینسونی+ پیش تیمار عصاره زعفران (µg/rat  5 و µg/rat 10، به مدت زمان 5 روز) تقسیم شدند. ایجاد مدل پارکینسونی با تزریق داخل مغزی 6-هیدروکسی دوپامین (5/2 میکروگرم بر میکرولیتر) صورت گرفت. جهت ارزیابی یادگیری و حافظه فضایی از آزمون ماز آبی موریس استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. نتایج: تزریق داخل مغزی6-هیدروکسی دوپامین باعث افزایش مدت زمان یافتن سکو و تخریب حافظه فضایی گردید (05/0>p). پیش تیمار عصاره زعفران  (5 و 10 میکرو گرم به مدت 5 روز) حافظه فضایی کاهش یافته در رت های پارکینسونی را به طور معنی داری بهبود بخشید  (05/0>p). نتیجه گیری: عصاره زعفران قادر است پارامترهای وابسته به حافظه فضایی همچون مدت زمان یافتن سکو و مسافت طی شده برای یافتن سکو را در رت های پارکینسونی به گروه کنترل نزدیک نماید.